[Roran]

-No wiesz co... fajnie, że tak nawijamy zapewne ty w ogóle nie wiesz co ja mówię, więc po co mam się przedstawiać? Wiesz teraz dziwnie się czuję. Nawijam i nawijam a ty myślisz, że wiesz o co mi chodzi. Najwidoczniej mój "język ciała" jest za wyraźny i mniej więcej kapujesz... ahh - powiedział to co wiedział i na końcu westchnął.

[Chiori]

-Ehh... Nie ważne.

[Roran]

-No, a nie mówiłem? Mówiłem i miałem rację - powiedziałem i uniosłem triumfalnie łeb.

[Chiori]

-NIe. Nie miałeś racji.

[Roran]

-A właśnie, że miałem - rzekłem i usiadłem dalej patrząc na dziewczynę.

[Chiori]

-Nie. nie miałeś i się ze mną nie drocz.

[Roran]

-Wiesz nawijasz tak jakbyś mnie rozumiała i się trochę dziwie czuję...

[Chiori]

-Taki jest mój cel.

[Roran]

-Tak? No spk - mruknął i się położył na boku.

[Chiori]

POdeszła bliżej i pogłaskała go.
-A czemu twierdzisz, że ciebie nie rozumiem?

[Roran]

-No bo... - już miał coś tam klamotać dalej ale przecież to, że on powiedział że go nie rozumie nie mogła stwierdzić po tzw. "mowie ciała".
-Co, ty mnie rozumiesz? - zapytał i odskoczył od niej jak poparzony.

[Chiori]

-Tak... Mnie też to dziwi. -uśmiechnęła się wstając.

[Roran]

-Nie noo... mnie przecież ludzie nie mogą rozumieć. Nikt mnie nie rozumie... jesteś jakaś dziwacznie wyjątkowo - powiedziałem.

[Chiori]

-Nie pierwszy raz. -westchnęła.

[Roran]

-O jaka skromność hehe.

[Chiori]

-Cóż... różnie w życiu bywało.

[Aria]

_________________________--
Jak skończyć se gadać to ktoś wpadnie do mnie na klify??

[Roran]

Teraz po łbie przeleciała mu legenda, która tutaj krążyła. Jednak wybił tę myśl z głowy i się zagapił w krater.

[Chiori]

-Więc co teraz?

[Roran]

-A bo ja wiem... jest taka legenda, która tam mówi, że blablablabla i blabla bla i takie tam inne nudy i że jak dwunóg rozumie kota to jest jego opiekunem i dalej blablabla... Nudnee - powiedziałem.